انواع فیلتر و عملکرد آنها
به زبانی ساده، کلیه وسایل مجهز به موتورهای درونسوز به فیلترهای هوا و روغن احتیاج دارند و در انواع گازوئیل سوز، فیلتر گازوئیل را نیز باید به این مجموعه اضافه کرد، البته در سالهای اخیر با افزایش آلودگی هوای شهرها، خودروهای جدید به فیلترهای مخصوص تهویه هوای داخل کابین هم مجهز شده اند.
اگرچه هر نوع فیلتر، مشخصات دقیق خود را دارد اما بطور کلی باید توانایی جداسازی ذرات ۵ میکرون یا بزرگتر را داشته و از مقاومت لازم در برابر جریان مواد مورد تصفیه و همچنین بازدهی مطلوب در عمر مفید پیشبینی شده خود برخوردار باشد. علاوه بر این موارد مشخصات دیگری مانند مقاومت در برابر حرارت بالا، ثابت ماندن اندازه فیلتر، حساس نبودن به تغییرات جوی و رطوبت، سهولت در استفاده و مراقبت نیز از خصوصیات یک فیلتر خوب محسوب میشوند.
مجموعه فیلتر همراه با محفظه و ضمائم آن به هواکش معروفند که با توجه به شرایط مختلف اقلیمی و مشخصات فنی موتورها، هواکش های مختلفی برای تامین هوای مورد نیاز آنها ساخته می شوند. برخی از انواع مختلف هواکش ها عبارتند از مرطوب، روغنی، خشک و سیکلونی. هوا از نظر آلودگی به محیطهای کم گرد و غبار، با گرد و غبار متوسط و با گرد و غبار زیاد تقسیم میشود که در محیطهای کم گرد و غبار از هواکش های مرطوب و در مکانهای پر گرد و غبار از هواکش های ترکیبی روغنی با سیکلون یا هواکشهای پیکو سیکلون استفاده میگردد.
در هواکشهای مرطوب، عامل تصفیه کننده هوا (المنت تصفیه) و محفظه فیلتر، آغشته به روغن هستند و روغن آنها میتواند ثابت یا قابل تعویض باشد که در نوع دوم، فیلتر را شستشو میدهند و امروزه تقریباً منسوخ شده است. عامل تصفیه در این هواکشها تنوع بسیاری دارند و نسبت به شرایط فنی مورد انتظار، فیلتر از الیاف گیاهی، مواد اسفنجی، توریهای بافته شده فلزی یا از نسوج مواد بافته نشده ساخته میشوند.
المنت تصفیه کننده هواکشهای خشک، کاغذی از الیاف مخصوص به صورت پلیسه است. هوای مکیده شده با عبور از اطراف فیلتر داخلی که با یک محافظ مشبک فلزی محافظت می شود، ذرات گرد و غبار را در سطح خارجی فیلتر و بین پیلسه ها بجای گذاشته و هوای تمیز از داخل لوله مرکزی هواکش به سمت موتور دیزل هدایت می شود.
تعویض فیلتر باید طبق توصیه سازنده موتور و پس از طی مسافت معینی صورت گیرد که در این بین باید به وضعیت محیط از نظر گرد و غبار، رطوبت و ... نیز توجه داشت. البته در وسایل نقلیه سنگین، معمولاً علائم هشدار دهندهای مثل نوار رنگی، بوق هشدار و غیره برای آگاهی راننده از کثیف شدن فیلتر هوا، پیشبینی شده است. اگرچه در اتومبیلهای سواری مطمئن ترین و بدون خطرترین روش، تعویض فیلتر هوا است، چنانچه در شرایطی دسترسی به فیلتر وجود نداشت باشد، میتوان فیلتر هوا را به سه روش زیر تمیز کرد:
1-زدن چند ضربه به سر فیلتر
-2 دمیدن هوای فشرده با حداکثر ۵ اتمسفر فشار از داخل به خارج فیلتر
3-شستشوی فیلتر با آب نیمگرم و مقداری مواد شوینده تا حدی که کف نکند (۲۰ گرم ماده شوینده در 10 لیتر آب). فیلتر هوا را باید پس از شستشو خشک کرده و از سالم بودن کاغذ آن مطمئن شد. کوچکترین سوراخ یا پارگی در فیلتر هوا آن را بیمصرف خواهد کرد.
در همین ارتباط هواکش برخی خودروها دارای لوله بلندی است که هوا را از بالای سقف اتاق به درون موتور می کشد تا کمترین گرد و غبار به ویژه وسایل نقلیه سنگین با کاربری در معادن، راهسازی و ... وارد پیشرانه خودرو گردد. البته در خودروهای شاسی بلند و بیابانی مجهز به پیشرانه های ضد آب، با این روش هنگام عبور از رودخانه ها و برکه ها، آب وارد موتور نمیگردد.
منبع: http://www.kavirfilter.com/index.php/مقالات/60-فیلتر-هواو-و-عملکرد-آن