تسمه های نقاله که اقتصادی ترین وسیله حمل و نقل مواد، اشیاء و غیره در دنیای امروز هستند به صورت نواری متحرک بوده و دارای رنگ،اندازه،ضخامت و ابعاد مختلفی می باشند.
برای استفاده دقیق از تسمه نقاله برای انتقال هر نوع مواد لازم است با توجه به شرایط (تناژ، سرعت، حجم، نوع ماده و غیره) تسمه نقاله ای مناسب جهت آن طراحی گردد.
آشنایی با ساختار نقاله:
در تسمه چهار جزء وجود دارد که عبارتند از: منجید، لبه محافظ، لایه لاستیکی پائینی، لایه لاستیکی بالایی که در زیر به طور خلاصه به تشریح هرکدام پرداخته می شود:
¬1-منجید: اصلی ترین وگران ترین قسمت در یک تسمه نقاله می باشد که وظیفه اصلی تحمل نیروها را در یک تسمه نقاله برعهده دارد.
2-لبه محافظ: کنارههای تسمه را می پوشاند و مانع نفوذ رطوبت و گرد و خاک به درون منجید میگردد و در نتیجه عمر مفید تسمه را افزایش میدهد.
3- لایه لاستیکی بالایی: یک لایه لاستیکی است که سطح منجید را در برابر خسارتهای احتمالی که توسط مواد حمل شونده و یا دستگاهها ایجاد میشود، حفظ مینماید. این لایه باید در مقابل فشارهای مواد حمل شونده نظیر سایش، خوردگی، پارگی، حرارت و غیره مقاوم باشد.
4- لایه لاستیکی پائینی: در قسمت زیر تسمه قرار میگیرد و در تماس با درامها و هرزگردها میباشد و از جنس لایه پستیکی پلاستیکی بالایی میباشد، ولی ضخامت آن کمتر است.
انواع تسمه نقاله ها:
تسمه نقاله ها را میتوان به روشهای زیر طبقه بندی نمود:
1-بر اساس ساختار و یا نوع پلیمر به کار رفته در آن:
طبقه بندی بر اساس ساختار به صورت استفاده از یک لایه در آن، استفاده از دولایه و استفاده از چند لایه میباشد و در طبقه بندی بر اساس پلیمر، پی وی سی و لاستیک قابل ذکر است.
2-عوامل تقویتی به کار رفته در منجید:
در طبقه بندی با محور مزبور مواردی همچون استفاده در جهت طول و عرض هر دو نایلون ،در جهت طول پلی استر و در جهت عرض نایلون، در جهت طول سیم و موارد دیگری همچون پنبه، رایون، آرامید و غیره.
3-کاربرد:
در طبقه بندی بر اساس کاربرد مواردی همچون مقاوم در برابر: سایش، پارگی، حرارت، اسید، روغن، آتش و ... مطرح میباشد.
کاربرد عوامل تقویتی در تسمه نقاله:
برای استحکام بخشی به منجید از کائودس ها و مواد مختلف استفاده میشود که خصوصیات آنها با هم متفاوت است و باید برای تناژها و فواصل مختلف از نوع مناسب استفاده نمود.
